🔹۲۶ آذر، روزی است به رنگ اندیشه و خون؛ روزی که در آن، عقل و ایمان در یک نقطه تلاقی یافتند و امامِ انقلاب، آن را «نماد همافزایی حوزه و دانشگاه» نامید.
✅ در این روزِ پربرکت، آیتالله دکتر *محمد مفتح*، عالمی از جنس جهاد و دانشی از سنخ یقین، با خون خود فاصلهی میان مسجد و دانشگاه را معنا کرد و نشان داد که علم و دین، دو بال یک پروازند؛ پروازی به سوی جامعهای بالنده و مؤمن.
🔹دکتر مفتح نه فقط شهیدِ ترورِ گلوله بود، که شهیدِ جدایی میان «اندیشه و ایمان» نیز بود.
🔹او باور داشت که اگر حوزه و دانشگاه بهمثابه دو چشمه در یک مسیر جاری شوند، تمدن اسلامی نوینی پدید خواهد آمد.
🔹او بهروشنی میدانست که جامعه اسلامی بیوحدت، چون بدنی است بیروح؛ و روح وحدت جز با همسخنی عالمان دین و فرزانگان علم، جان نخواهد گرفت.
🔹امروز، بیش از هر زمان دیگر، امت اسلامی نیازمند تحقق این وحدت است.
🔹وحدتی نه در شعار، که در کردار؛ نه در قاب عکس و تیتر جراید، بلکه در *عمل صالح* و در *جهاد علمی و فرهنگی*.
🔹دانشگاه باید از فطرت و ایمان تغذیه کند، و حوزه باید به افق جهانِ معاصر و دانش نو نظر بدوزد.
✅ هر دو، اگر مأمورِ رشد انسان باشند، دشمنان حق و عدالت را از صحنه بیرون خواهند راند.
🔹ما اگر میخواهیم ایران اسلامی را قلهی عزت و آگاهی سازیم، باید با نگاه روشنفکرانهی مؤمنانه، هر دیواری را که میان «علم و دین»، «دانش و بینش»، «حوزه و دانشگاه» کشیده شده، برداریم.
🔹سفارش این روز بزرگ آن است که همهی عرصهها — از سیاست تا فرهنگ، از اقتصاد تا رسانه — نیازمند روح وحدتاند.
🔹اگر در دلها تفرقه باشد، هیچ سازندگی به بار نخواهد نشست؛ اما اگر وحدت، ایمان و انصاف در میان باشد، خداوند برکت و پیروزی را بر جامعه خواهد بارید.
✅ نام شهید مفتح یادآور پیوند عقل و عشق است؛ و امروز، ما وارثان راه اوییم.
🔹پس بیاییم با هر قلم و قدم، با هر کلاس درس و هر کرسی حوزه، نغمهی وحدت را فریاد کنیم.
✅ زیرا انقلاب اسلامی، جز در پرتو وحدتِ مؤمنان و اندیشمندان، به مقصد تمدن نوین اسلامی نخواهد رسید./ا
